Lista zagrożeń, z którymi styka się w swojej pracy mechanik samochodowy jest szczególnie rozbudowana. Osoba planująca karierę w tym zawodzie powinna być tego świadoma, zanim podejmie decyzję odnośnie swojej dalszej edukacji.
Czynniki środowiskowe związane z wykonywaniem zawodu mechanika mogące wywoływać niekorzystny wpływ na stan zdrowia to:
– czynniki mogące powodować wypadki
– czynniki fizyczne
– czynniki chemiczne i pyły
– czynniki biologiczne
– czynniki ergonomiczne, psychospołeczne i związane z organizacją pracy.
Czynniki mogące powodować wypadki:
1. Możliwość doznania urazu przy upadku z wysokości (praca na drabinie, podnoszonej platformie, kanale, schodach itp.).
2. Możliwość urazu w skutek potknięcia się, pośliźnięcia i upadku (przemieszczanie się po nierównych, śliskich, mokrych nawierzchniach).
3. Możliwość urazów w efekcie kontaktu z ruchomymi elementami urządzeń mechanicznych (np. szlifierki).
4. Urazy ciała w skutek uderzenia o ściany kanału rewizyjnego.
5. Możliwość urazów stóp w wyniku uderzenia spadającym przedmiotem (np. ciężka część, narzędzie).
6. Ryzyko przygniecenia, najechania – możliwy kontakt z pojazdem w ruchu (w efekcie rozproszonej uwagi przy wychodzeniu lub wchodzeniu do kanału).
7. Możliwość porażenia prądem elektrycznym przy użyciu wadliwie działającego sprzętu.
8. Możliwość urazów śmiertelnych (np. przy awarii lub załamaniu się sprzętu podnoszącego pojazd).
9. Możliwość urazów oczu na skutek kontaktu z odłamkami odpryskującymi np. przy obsłudze sprzętu pneumatycznego do czyszczenia.
10. Możliwość poparzeń przy kontakcie z gorącymi powierzchniami (rury wydechowe, gorąca para z chłodnicy, czy rur systemu chłodzenia, metale topliwe).
11. Możliwość poparzeń chemicznych skóry i oczu (żrące substancje chemiczne).
12. Możliwość urazów i poparzeń w efekcie pożaru i eksplozji (rozlane lub ulatniające się wybuchowe bądź łatwopalne substancje, wodór wydzielający się z akumulatora itp.).
13. Możliwość urazów przy kontakcie z ostrymi brzegami lub rotującymi częściami pojazdów bądź narzędzi.
14. Możliwość zatruć (także śmiertelnych) na skutek zbyt długiego oddziaływania tlenku węgla przy pracy w kanale.
15. Możliwość urazów doznanych w wypadku komunikacyjnym (jazda próbna po naprawie).
16. Możliwość urazów spowodowanych przez kontakt z fragmentami rozerwanej opony, lub butli ze sprężonym powietrzem.
Czynniki fizyczne:
1. Możliwość wychłodzenia – zazwyczaj warsztaty są w niewielkim stopniu (lub wcale) ogrzewane w porze jesienno-wiosennej.
2. Możliwość napromieniowania, zwłaszcza w trakcie uszczelniania na gorąco tapicerki i płyt – narażenie na kontakt z promieniowaniem mikrofalowym oraz falami w radiowej częstotliwości.
3. Ryzyko uszkodzenia wzroku – kontakt oczu z bezpośrednim, bądź odbitym promieniowaniem ultrafioletowym i podczerwonym np. podczas spawania.
4. Możliwość wystąpienia zespołu wibracyjnego na skutek oddziaływania miejscowego wibracji – przy używaniu urządzeń ręcznych.
5. Ryzyko uszkodzenia słuchu – przy hałasie przekraczającym 90 decybeli, zwłaszcza podczas wykonywania pracy przy nadwoziu, sprawdzaniu silnika itp.
Czynniki chemiczne i pyły:
1. Ryzyko przewlekłych zatruć, reakcji alergicznych – na skutek kontaktu z metalami ciężkimi wchodzącymi w skład między innymi środków odtłuszczających, detergentów, płynu hamulcowego, smarów, farb, paliw, rozpuszczalników.
2. Możliwość wystąpienia chorób skóry w postaci wyprysków, uczuleń, trądziku, rozmaitego rodzaju zapaleń skóry – na skutek ekspozycji na działanie substancji zapobiegających zamarzaniu, płynów hamulcowych, klejów, żywic epoksydowych, benzyny, olejów, niklu, kalafonii i innych.
3. Ryzyko ostrego podrażnienia błon śluzowych i oczu, bólu głowy, trudności w oddychaniu – w efekcie kontaktu z tlenkami azotu i pyłem respirabilnym.
4. Możliwość implikowania rozwoju chorób nowotworowych i zmian w układzie krwiotwórczym na skutek długotrwałego kontaktu z benzenem i jego homologami (toluen, ksylen).
5. Możliwość wystąpienia nudności, problemów z oddychaniem, zawrotów i bólu głowy spowodowanych kontaktem ze środkami chemicznymi mającymi działanie drażniące (także pary i aerozole) np. rozpuszczalniki ketonowe (metyloizobutyloketon), czy środki przeciwstukowe (tetraetylek ołowiu).
6. Ryzyko zapadnięcia na azbestozę i rozwinięcia choroby nowotworowej (min. międzybłoniaka opłucnej) spowodowane przez kontakt z pyłem azbestowym wydzielającym się przy demontowaniu zużytych klocków, tarcz i bębnów hamulcowych i ich wymianie na bezazbestowe.
7. Możliwość długotrwałego zatrucia ołowiem (w efekcie kumulacji) na skutek ciągłego kontaktu z ołowiem, jego parami i pyłami zwłaszcza przy reperacji chłodnic, czy wymianie baterii w akumulatorach.
8. Możliwość uszkodzenia mózgu o charakterze organicznym oraz rozwoju chorób nowotworowych na skutek przedłużającego się kontaktu ze spalinami z silnika Diesla.
Czynniki biologiczne:
Ryzyko wystąpienia chorób zakaźnych na skutek kontaktu z chorobotwórczymi mikroorganizmami bytującymi w olejach i klejach.
Czynniki ergonomiczne, psychospołeczne i związane z organizacją pracy:
1. Ryzyko wystąpienia urazów układu mięśniowo-szkieletowego (np. zerwanie ścięgien, powstanie przepukliny, wypadnięcie dysku) w konsekwencji poniesionego zbytniego wysiłku fizycznego i niezachowania prawidłowej postawy przy podnoszeniu i przenoszeniu ciężkich lub nieporęcznych ładunków.
2. Możliwość odczuwania przedłużającego się zmęczenia, pogorszenia wzroku i obniżenia komfortu pracy w efekcie pracy wykonywanej w niewygodnych przestrzeniach o słabym oświetleniu.
3. Ryzyko pojawienia się dolegliwości bólowych w wyniku przeciążenia układu mięśniowo-szkieletowego następującego ze względu na wykonywanie ruchów powtarzalnych i pracę w wymuszonej pozycji (klęcząca, pochylona, stojąca z rękoma w górze).
4. Możliwość stresu psychicznego – praca pod presją czasu, kontakt z uciążliwym klientem.
Źródło: www.ciop.pl